Z moich obserwacji wynika, że to, co się wkłada do lewej półkuli, tzn. odmianę przez przypadki, struktury gramatyczne itd. łatwiej później sprawdzić.
Jest to po prostu bardziej mierzalne.
Stąd egzaminy są w formie testów dla lewopółkulowych informacji.
Nurtuje mnie pytanie: Jak w ogóle można sprawdzić uczenie intuicyjne?
Kto lepiej coś czuje?
Przecież dla egzaminatora wychowanego w systemie szkolnym to czysty absurd.
Tego się nie da porównać ani ocenić.
Dlatego egzamin z plastyki, czy muzyki itd. to głównie prace dzieci sprawdzające umiejętności , albo niestety- wiedza z biografii artystów.
Jak zmierzyć co niemierzalne?
A po co w ogóle mierzyć?
A co by było, gdyby nie mierzyć? A co się stanie z systemem, który oparty jest na mierzeniu?
I komu na tym zależy?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz